Bij het opstaan hebben we het goede voornemen om van onze tuin te genieten en van het strand dat pal aan ons terras paalt. Na het onbijt gaan we eerst naar de bank, want de roepi s die we in de luchthaven bij aankomst hadden gewisseld, zijn toch opgeraakt. De wisselkantoren liggen in een heel drukke straat . We kunnen niet weerstaan aan deze uitdaging. M.a.w. in plaats van rusten aan het strand, wordt het een dag windowshopping.
Hikkadwa is ooit een druk bezochte stad geweest. We zien grote hotels in vervallen toestand die na de tsunami nog steeds niet hersteld zijn . Hier in Sri Lanka spreekt men van 2 tijdperken: de tijd voor de Tsunami en de tijd erna. Daarbij komt nog dat er veel toeristen weggebleven zijn door de jarenlange Tamiloorlog , met daarbij nog de crisis die ook het land treft.
Ondanks hun trieste verhalen behouden de Sri Lankeesen hun trotse houding, er wordt weinig gebedeld.
Als we s' avonds dezelfde eettent kiezen als de dag ervoor , worden we als echte "trouwe " klanten behandeld. De heer belooft ons een heerlijke maaltijd. We bestellen beiden een scampischotel. Voor enkele euro's krijgen we een bord van deze heerlijkheden. Helaas veel te veel, minstens 30 stuks per schotel !
We worden hartelijk bedankt en we zien de man hopen op een volgend bezoek van ons . Om zijn pret niet te bederven vertellen we niet dat we morgen om 9u45 de trein willen halen voor ons laatste traject.
Als we in ons guesthouse onze blog neerpennen op onze mini laptop, worden we meestal met argus ogen aangekeken. Op hun kousevoeten komen ze vragen wat we eigenlijk aan het doen zijn. Zodra ze vernemen dat we ons reisverhaal aan het neerpennen zijn, zien we meteen de macht van internet. Met hun beste glimlach komen ze vragen of we een goed verslag willen schrijven over hun guesthouse.
Eén uitbater vroeg hoeveel we betaald hadden voor de pc. Omdat we niet wilden doorgaan als rijkelui , logen we en zeiden we dat we maar een vierde van de echte prijs betaald hadden. Wat we niet hadden meegerekend dat de man metéén het dubbele wilde betalen voor onze pc! We herhaalden dat we deze echt niet konden missen . De man bleef aandringen , kost wat kost wou hij zo een pc! Kon ik dan geen voor hem opsturen ? De verzendkosten neemt hij voor zijn rekening en hij wou vooruit betalen.
Om onszelf uit deze benarde situatie te redden zei ik dat zo een pc enkel in het nederlands werkte. Hij lachte , hij had het begrepen , Dat zal wel de reden zijn zei hij dat dat ding zo weinig kost !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten